Last call to Paris

Μόνο ο τρελός ήρθε, μου μίλησε και είπε
πως το σπίτι που βλέπω στα όνειρα μου υπάρχει..
ότι υπάρχει ο δρόμος που οδηγεί εκεί δίπλα απ’ τη θάλασσα..
κι ότι το κορίτσι στη φωτογραφία υπάρχει..
ότι είναι ωραίο το πρόσωπο της
έτσι όπως φαίνεται κάθε φορά που αστράφτει..

Όλντ σκούλ

Θυμάμαι ακόμα ένα τσιγάρο να γυρνάει από στόμα σε στόμα,

τον εαυτό μου να πέφτει με μανία επάνω μου.

Όλα είναι ένα παραμύθι που τριγυρίζει μέσα στο μυαλό μας

και να ξέρεις οτι 

τα παραμύθια δεν είναι αλήθεια

αλλά τουλάχιστον

δεν είναι ψέμματα.

Το δώδεκα

Νιού γίαρς ιβ-ικέα-μπλάκμπορντ-εξπέντιτ-μπαφόπιτσα-οάκα-μάλμπορο κλάσικ-
παζάρι βιβλίου-ντι εν ντι-τυποποίηση-μι κάπα όμικρον-κάτω κηφισιά-
υπερχρεωμένα-ανάβυσσος-σμαρτ-απονεύρωση-τάπερ-πτυχιακή-σεζ λουσιέν-λάϊτς-
χόσπιταλ-μάκρο-μαδερκέαρ-νίκον-μπάϊκ-μολ-κάρχερ-τσίκεν τίκα μάσαλα-
άλφα-μοκέτα-ιτάλιαν μαϊ ας-κηπουρός-τιμολόγια-κολάζ-όχι κολάζ-
σκοτεινός θάλαμος-τσου λου μπρο-χαμάμ-42-Λιούμπιτσα-φοινικούντα-βότκα
τζούνιορς-αρμυρίχι-κάμπινγκ-μπιφτεκούπολη-τρακάρισμα-πάσπορτ-δίπλωμα-
ρόουντ τριπ-πήλιο-σαλόνικα-γκούτσα-νις-αρμενιστής-κουνούπι του δυτικού
νείλου-σόνια-τσικό-γουέντινγκ-ρεματιά-έϊτς τι σι-ντουντ-ντεντ καν ντανς-
λουξέλ-καπ καπ-μιράν-τσούτσουρας-βαφτίσια-βαψίματα-τρίγωνο-αράχωβα-
σαντέ-χαϊνηδες-γουί-νο γουί-γκρουπόν-γουί-ρούμορς-καλαμάτα-παρουσίαση-
πρεμιέρα-καντλ μέϊκερ-Ραμανί-μπρίτις ζάππειο-κιμωλία-πτυχίο-ρέϊβονετς-πήλιο εγκέν-
αχ βαχ-σαλόνικα-όλ σταρ-γουόλετ-ντίνερ!

# dream_one

Κάπως έτσι το είχα φανταστεί, σαν μια μεγάλη παρέα σε ένα μικρό μαγαζί.

Όπου γυρνούσες το βλέμμα θα έβλεπες και μια ιστορία. 

Κι εσύ θα είχες ένα τραγούδι για κάθε ιστορία.

Και ένα ουίσκυ κάπου εκεί κοντά μαζί με τα τσιγάρα σου..

Lost souls

Αδιανόητο

 Δεν μπορώ να καταλάβω κάποιες αντιδράσεις,το ξέρω πως ο κόσμος
ξεχνάει εύκολα,ο κόσμος,όχι οι φίλοι σου.
Δεν μπορώ να δεχτώ οτι ξεχνάει το παρελθόν σου ένας άνθρωπος που
έχετε ζήσει τόσα πράγματα μαζί,ένας άνθρωπος που σε είδε στα
εύκολα σε είδε και στα δύσκολα.Έχεις κάνει χίλιες δυό δουλειές
του ποδαριού,έχεις φάει τα σκατά σου και στα καλύτερα σου με τον τρόπο
του είναι σαν να σου λέει ''σιγά ρε μαλάκα που έχεις και ανάγκη''  

                                 

    ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ

Τόσα χρόνια είχαμε μια αντίστοιχη αντιμετώπιση με εξίσου αρνητικά
αποτελέσματα από τον σταρχιδιστή-παρτάκια κολλήτο και τώρα έχουμε
αυτό.

 Δηλαδή τι ρε φίλε? Τα έκλεψα? Στα χρώσταγα? Σου στέρησα το φαγητό?
Μου τα χάρισαν? ΤΙ?
Δεν μπορώ να καταλάβω πραγματικά..
Φτάσαμε στο σημείο να ντρεπόμαστε να πούμε παραέξω ποιοί είμαστε
και τι κάνουμε.
Ποτέ,τίποτα δεν ήταν εύκολο. Δεν τα βρήκαμε έτοιμα ούτε μας ήρθαν από
τον ουρανό.
                                                                                                                                                        
Απλά είχαμε ανάγκη κι αν κάποιες φορές ντραπήκαμε,σκύψαμε το κεφάλι
και συνεχίσαμε,γιατί έτσι μάθαμε από παιδιά..